CHARTE d’ALVISE, évêque d’ARRAS, 1147.
Charte sur parchemin, Arras 29 avril 1147 ; parchemin 26 x 18,5 cm
(manque au coin supérieur droit enlevant la fin de 3 lignes), sceau de
cire rouge brun en navette (6 x 5,5 cm environ) pendant sur cordelettes
de chanvre ; en latin.
Donation par l’abbaye d’Anchin d’un autel à l’abbaye de Saint-Denis,
mentionnant Suger.
ALVISE (vers 1070-1148) fut prieur de l’abbaye Saint-Vaast d’Arras, et
nommé en 1112 abbé de l’abbaye Saint-Sauveur d’Anchin (dans l’actuel
département du Nord) ; nommé en 1131 évêque d’Arras, il prit part à la
deuxième croisade avec Louis VII le Pieux, et mourut à Philippopolis
(Plovdiv) en Thrace le 6 septembre 1148, soit un an après cette charte.
Cette charte est citée par Dom Michel Félibien dans son Histoire de
l’abbaye royale de Saint-Denys en France (Paris, Frédéric Léonard, 1706,
« Recueil de pièces justificatives », pièce CXXXVII, page cvii).
Alvise, évêque d’Arras, fait donation d’un autel au nom de l’abbaye
d’Anchin, pour embellir l’église du bienheureux martyr Saint Denis, une
des plus éminentes églises de la Gaule, que le frère SUGER contribue
à agrandir et décorer.
« In nomine Patris et Filii et Spiritus Sancti. A[men]. Ego Alvisus Dei miseratione
Atrebatensis episcopus tam futuris quam præsentibus imperpetu[um.]
Quoniam sacerdotali dignitati cedit, ad gloriam cunctis ecclesiis Dei servitio
dedicatis omnem e[xhibere] diligentiam, nos qui Deo auctore pastorali cura
præminemus, oportunum est ut earum provectioni & decori pro viribus
insistamus. Scientes igitur nobilissimam beati Dionysii martyris ecclesiam
præ cæteris Galliæ ecclesiis eminere, & abbatem ipsius decori domus
Dei vigilanter insistere, ad amplificandum ejusdem ecclesiæ decorem
aliquid addere dignum decernimus, ut beneficiorum ejus participes
nos constituamus. Proinde dilectissime frater Sugeri venerabilis Abba
prædictæ ecclesiæ, pro animæ nostræ, prædecessorumque nostrorum
bonæ memoriæ Lamberti & Roberti, salute, altare de Annechin tibi tuisque
successoribus perpetuo tenendum concedimus, ut inde luminare ecclesiæ
vestræ splendidius augeatur, & ante beatorum martyrum corpora sine
intermissione ardente cereo, honor eorum solempnior habeatur, salvo
in omnibus jure Atrebatensis episcopi & ministrorum ejus. Si quis autem
post hanc nostram diffinitionem manu sacrilega ab ecclesia cui Deo
disponente annuimus, auferre temptaverit vel ingeniosis machinamentis
contra ea ire præsumpserit, cum Symone mago anathema sit. Nos siquidem
hujus paginæ auctoritatem ratam & stabilem permanere volentes,
in præsentia subscriptorum testium eam confirmavimus. S. Domni Lucæ
Atrebatenfis Archidiaconi. S. Hugonis Ostrebandensis Archidiaconi. S.
Nicholai Decani. S. Frumaldi Scolaltici. S. Rollandi Sacerdotis. S. Adæ
Diaconi. S. Roberti & Guidonis Subdiaconorum. Ego Alvisus Dei miseratione
Atrebatenfis Epifcopus hoc libertatis donativum relegi, subscripsi,
& in nomine Patris, & Filii, & Spiritus Sancti propria manu confirmavi.
? Actum Atrebati anno Dei Christi MCXLVII. Indictione IX. Anno autem
Pontificatus Domni Alvisi Atrebatensis Episcopi XVI. »
Le sceau pendant représente l’évêque Alvise en majesté.
Il est bien conservé, malgré les bords émoussés.
Nous utilisons des cookies pour vous offrir une meilleure expérience de navigation, réaliser des analyses de trafic du site et de vous proposer des contenus et des annonces les plus adaptés à vos centres d’intérêts.